[فعل]

çökmek

/tʃœcmˈɛc/

فعل گذرا

1 فرو ریختن

1.Bomba patlayınca tüm inşaat çöktü.

1. وقتی بمب ترکید کل اسکلت ساختمان فرو ریخت.
2.Eski bina birden çöktü.

2. ساختمان قدیمی ناگهان فرو ریخت.

1.Suyun başına çöküp ellerini, yüzünü yıkadı.

1. بالای آب چمباته زد و دست و صورتش را شست.
2.Suyun başına çöküp ellerini, yüzünü yıkamaya koyuldu.

2. جلوی آب چمپاته زد و شروع به شستن دست‌ها و صورتش کرد.