[اسم]

çevre

/tʃɛvrˈɛ/

قابل شمارش

1 محیط [اطراف]

مترادف و متضاد etraf

1.Ben, oldukça kapalı bir çevrede yetiştim.

1. من، در محیط بسیار شلوغی بزرگ شده‌ام.
2.Çevremizi kirletmeyelim.

2. محیط اطرافمان را آلوده نکنیم.