[اسم]

çiftlik

/tʃɪftlˈɪk/

قابل شمارش

1 مزرعه

1.Bizim çiftliğimiz evcil hayvanlarla dolu.

1. مزرعه ما پر از حیوانات اهلی است.
2.Orada kızına bir çiftlik almış, işten el çekmişti.

2. در آنجا برای دخترش یک مزرعه خریده بود و از کار دست کشیده بود.