[فعل]

öfkelenmek

/œfcelænmˈɛc/

فعل گذرا

1 عصبانی شدن

1.Bu sabah öğretmenimiz o kadar öfkelendi ki sınıfı terk etti.

1. امروز صبح معلممان آنقدر عصبانی شد که کلاس را ترک کرد.