[فعل]

bağırmak

/baːɯrmˈak/

فعل گذرا

1 داد زدن فریاد زدن

1.Kadın çocuğuna bağırdı.

1. آن زن سر کودکش داد زد.
2.Kitap buradayım diye bağırıyor, sen onu görmüyorsun.

2. کتاب فریاد می‌زند که اینجاست ولی تو او را نمی‌بینی.
3.Seni duyabiliyorum, lütfen bağırma.

3. می‌توانم صدایت را بشنوم، لطفا فریاد نزن.