[فعل]

fırlamak

/fɯrɫamˈak/

فعل گذرا

1 [بیرون] پریدن پریدن

1.Çocuk arabanın önüne fırladı.

1. بچه جلوی ماشین پرید.
2.Zil çalınca öğrenciler dışarı fırladılar.

2. وقت زنگ [مدرسه] خورد دانش‌آموز‌ها به بیرون پریدند.