[اسم]

fırtına

/fɯrtɯnˈa/

قابل شمارش

1 طوفان

1.Dün geceki fırtınada salonun penceresi kırıldı.

1. در طوفان دیشب، پنجره سالن شکست.
2.Fırtınanın yaklaştığını anladığı hâlde anlamamış görünüyor, şarkısını mırıldanıyordu.

2. با اینکه فهمیده بود طوفان در حال نزدیک شدن است، آهنگش را زمزمه می‌کرد.