[فعل]

itiraf etmek

/itiɾˈaf ɛtmˈɛc/

فعل گذرا

1 اعتراف کردن

1.Günahlarımızı itiraf etmek için rahip getirdim.

1. برای اعتراف کردن گناه‌هایمان یک راهب آوردم.
2.Katil nihayet suçuna itiraf etti.

2. قاتل بالاخره به جرمش اعتراف کرد.