1 . اجازه 2 . مرخصی
[اسم]

izin

/izˈɪn/
قابل شمارش

1 اجازه

  • 1.Dışarı çıkmak için annemden izin almam lazım.
    1. برای بیرون آمدن باید از مادرم اجازه بگیرم.
  • 2.n dahî başka bir şehre gitmek için izin talep ederim.
    2. حتی من هم برای رفتن به یک شهر دیگر درخواست اجازه می‌کنم.

2 مرخصی

  • 1.Senelik iznini kullanıyor.
    1. مرخصی سالیانه‌اش را استفاده می‌کند.
  • 2.Yarın benim izin gün.
    2. فردا روز مرخصی من است.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان