[فعل]

kanıtlamak

/kanɯtɫamˈak/

فعل گذرا

1 اثبات کردن ثابت کردن

1.Eğer masum olduğunu kanıtlayamazsan hapise girersin.

1. اگر نتوانی ثابت کنی بی‌گناهی، به زندان میفتی.
2.Tom bana bir şey kanıtlamak zorunda değil.

2. تام مجبور نیست به من چیزی ثابت کند.