[اسم]

kusur

/kusˈʊr/

قابل شمارش

1 عیب

1.Ben onun teorisinde bir kusur bulamıyorum

1. من در تئوری او نمی‌توانم عیب پیدا کنم.
2.Seven insan kusur görmez.

2. انسان عاشق عیب را نمی‌بیند.