[فعل]

mahvetmek

/mahvɛtmˈɛc/

فعل گذرا

1 نابود کردن

1.Bu felaket hepimizi mahvetti.

1. این فلاکت همه‌تان را نابود کرد.
2.Onun gününü mahvetmek istemediğim için olayları anlatmadım.

2. چون نخواستم روز او را خراب کنم اتفاقات را تعریف نکردم.