[فعل]

terbiye etmek

/tɛrbijˈɛ ɛtmˈɛc/

فعل گذرا

1 تربیت کردن

مترادف و متضاد disipline sokmak

1.Anne çocuğunu yaptığı kötü şey için terbiye ediyor.

1. مادر فرزندش را به خاطر کار بدی که کرده تربیت می‌کند.