[فعل]

اِنْطَوَى

فعل ناگذر

1 به هم پیچیده شدن در هم پیچیده بودن

1.أَ تَزْعَمُ أَنَّكَ جِرْمٌ صَغِيرٌ وَ فِيكَ انْطَوَى العَالَمُ الأَكْبَرُ.

آیا گمان می‌کنی که تو موجود کوچک و ناچیزی هستی در حالی که جهانی بزرگ‌تر، در درون تو در هم پیچیده و نهفته است.