[فعل]

صَحَّ

فعل ناگذر

1 درست بودن صحیح بودن

  • 1.إِنَّ المَرْأَة نِصْفُ المُجْتَمَع، وَلا يَصِحُّ أَنْ تَجْلِسَ فِي بَيْتِهَا فَقَط.
    زن نیمی از جامعه است و این صحیح نیست که او فقط در خانه‌اش بنشیند.
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان