[فعل]

anfechten

/ˈanˌfɛçtn̩/

فعل بی قاعده فعل گذرا

[گذشته: focht an] [گذشته: focht an] [گذشته کامل: angefochten] [فعل کمکی: haben ]

1 رد کردن معتبر ندانستن

1.Die Opposition hat die Wahlergebnisse angefochten.

1. مخالفین نتایج انتخابات را معتبر ندانستند.
2.ein Urteil anfechten

2. رای دادگاه را رد کردن