[اسم]

die Anweisung

/ˈanˌvaɪ̯zʊŋ/

قابل شمارش مونث

[جمع: Anweisungen] [ملکی: Anweisung]

1 دستور‌العمل

مترادف و متضاد anleitung

1.Er befolgte die Anweisungen gewissenhaft.

1. او بادقت دستورالعمل‌ها را دنبال کرد.
2.In der Anweisung steht, dass erst „On“ gedrückt werden muss und dann eine beliebige Taste.

2. در دستورالعمل نوشته است، که اول باید "on" فشار داده شود و سپس هر کلید دیگری.