[فعل]

auffordern

/ˈaufˌfɔʁdɐn/

فعل گذرا

[گذشته: forderte auf] [گذشته: forderte auf] [گذشته کامل: aufgefordert] [فعل کمکی: haben ]

1 درخواست کردن از کسی خواستن

1.Er fordert sie zum Tanz auf.

1. او ازش خواست تا برقصند.
2.Sie forderte mich auf, meine Meinung zu sagen.

2. او از من خواست تا نظرم را بگویم.
3.Sie forderte uns auf, im Wartezimmer Platz zu nehmen.

3. او از ما خواست، تا در اتاق انتظار بنشینیم.