[فعل]

aufwachen

/ˈaʊfˌvaxən/

فعل ناگذر

[گذشته: wachte auf] [گذشته: wachte auf] [گذشته کامل: aufgewacht] [فعل کمکی: sein ]

1 بیدار شدن از خواب پریدن

1.Er braucht keinen Wecker, er wacht jeden Morgen vor 6.00 Uhr auf.

1. او به ساعت آلارم دار نیازی ندارد، او هر روز صبح قبل از ساعت 6 بیدار می شود.
2.Von dem Lärm bin ich aufgewacht.

2. از سرو صدا من بیدار شدم.