[فعل]

ausstatten

/ˈaʊ̯sˌʃtatn̩/
فعل گذرا
[گذشته: stattete aus] [گذشته: stattete aus] [گذشته کامل: ausgestattet] [فعل کمکی: haben ]
صرف فعل

1 تجهیز کردن آماده کردن

  • 1.Der Soldat wurde einem Gewehr ausgestattet.
    1. سرباز با سلاحی تجهیز شد.
  • 2.jemanden mit warmer Kleidung ausstatten
    2. کسی را با لباس گرم تجهیز کردن
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان