[اسم]

die Auszeit

/ˈaʊ̯sˌʦaɪ̯t/
قابل شمارش مونث
[جمع: Auszeiten] [ملکی: Auszeit]

1 وقفه تایم‌ اوت، وقت استراحت

  • 1.Der 40-jährige Arbeiter will eine längere berufliche Auszeit nehmen.
    1. کارگر 40‌ ساله یک وقفه کاری طولانی می‌خواهد بگیرد.
  • 2.Sie haben sich eine Auszeit genommen.
    2. آنها یک تایم‌ اوت گرفتند.
تصاویر
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان