[فعل]

drängen

/ˈdʀɛŋən/
فعل گذرا
[گذشته: drängte] [گذشته: drängte] [گذشته کامل: gedrängt] [فعل کمکی: haben ]
صرف فعل

1 اصرار کردن تحت فشار گذاشتن

  • 1.Er drängte mich, noch zu bleiben.
    1. او به من اصرار کرد که بمانم.

2 اصرار ورزیدن

  • 1.Die Kinder drängten, einen Spaziergang zu machen.
    1. کودکان اصرار ورزیدند که پیاده‌روی ای انجام بدهند.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان