[فعل]

erleiden

/ˌɛɐ̯ˈlaɪ̯dn̩/
فعل گذرا
[گذشته: erlitt] [گذشته: erlitt] [گذشته کامل: erlitten] [فعل کمکی: haben ]

1 رنج کشیدن رنج بردن

  • 1.Ich wurde im Krankenhaus behandelt, als ich eine Verletzung erlitt.
    1. من در بیمارستان معالجه شدم زمانی‌که از زخمی رنج می‌کشیدم.
تصاویر
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان