[فعل]

erschrecken

/ɛʁˈʃʁɛkən/
فعل بی قاعده ضعیف فعل گذرا
[گذشته: erschreckte] [گذشته: erschreckte] [گذشته کامل: erschreckt] [فعل کمکی: haben ]
صرف فعل

1 ترساندن

jemanden erschrecken
کسی را ترساندن
  • Entschuldigung. Ich wollte Sie nicht erschrecken.
    ببخشید. من نمی‌خواستم شما را بترسانم.
jemanden leicht/furchtbar/zu Tode erschrecken
کسی را به‌آسانی/به طرز وحشتناکی/در حد مرگ ترساندن
  • Man kann ihn leicht erschrecken.
    آدم می‌تواند او را به‌آسانی بترساند.

2 ترسیدن مبهوت شدن

  • 1.Er erschrak, als er die hohe Rechnung sah.
    1. او وقتی صورتحساب زیاد [پرهزینه] را دید مبهوت شد.
vor jemandem erschrecken
از کسی ترسیدن
bei etwas (Dat.) erschrecken
از چیزی ترسیدن
  • Sie erschrak bei dem Knall.
    او از صدای مهیبی ترسید.
ganz/sehr/... erschrecken
کاملا/خیلی/... ترسیدن
  • 1. Du hast richtig krank ausgesehen. Ich war ganz erschrocken.
    1. تو کاملا مریض به نظر می رسیدی. من خیلی ترسیده بودم.
  • 2. Ich bin sehr erschrocken, wie krank er aussah.
    2. من خیلی ترسیدم، از اینکه او چقدر مریض به نظر می رسید.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان