[فعل]

heilen

/ˈhaɪ̯lən/
فعل ناگذر
[گذشته: heilte] [گذشته: heilte] [گذشته کامل: geheilt] [فعل کمکی: sein ]
صرف فعل

1 درمان شدن خوب شدن، بهبود یافتن

  • 1.Die Verletzung ist schnell geheilt.
    1. زخم به سرعت خوب شد.
  • 2.Durch ein neues Medikament kann die Krankheit geheilt werden.
    2. با دارویی جدید این مریضی میتواند درمان شود.

2 درمان کردن مداوا کردن

مترادف و متضاد gesund machen remedieren
  • 1.Der Arzt hat den Patienten geheilt.
    1. پزشک بیمار را درمان کرد.
  • 2.Die Ärzte konnten ihn mit einem neuen Medikament heilen.
    2. پزشکان توانستند او را با دارویی جدید درمان کنند.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان