[فعل]

hinfallen

/hɪnfalən/
فعل ناگذر
[گذشته: hinfiel] [گذشته: hinfiel] [گذشته کامل: hingefallen] [فعل کمکی: sein ]
صرف فعل

1 زمین خوردن سقوط کردن

  • 1.Vom Hinfallen kriegst du kein Veilchen.
    1. از زمین خوردن تو چشمت سیاه نمی شود.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان