[اسم]

der Reichtum

/ˈʁaɪ̯çtuːm/

قابل شمارش مذکر

[جمع: Reichtümer] [ملکی: Reichtums]

1 ثروت دارایی

مترادف و متضاد guthaben vermögen

1.Dank seines Reichtums kann er alles kaufen, was er will.

1. به‌خاطر ثروتش او می‌تواند هر چیزی که می‌خواهد، بخرد.
2.Er hat seinen Reichtum auf unehrliche Weise erworben.

2. او ثروتش را به‌طور نادرستی به‌دست آورد.