[فعل]

spucken

/ˈʃpʊkn̩/
فعل گذرا
[گذشته: spuckte] [گذشته: spuckte] [گذشته کامل: gespuckt] [فعل کمکی: haben ]
صرف فعل

1 تف کردن آب دهان انداختن، تف انداختن

  • 1.jemandem ins Gesicht spucken
    1. به صورت کسی تف کردن
  • 2.Peter spuckte auf den Boden.
    2. "پیتر" بر روی زمین تف انداخت.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان