[اسم]

ابتذال

( ا-ب-ت-ذ-ا-ل )
1 banality
دائم به‌کار بردن و کهنه کردن چیزی؛ مبتذل بودن.

banality /bænˈælɪɾi/ /banˈalɪti/

2 vulgarity impropriety
خواری، پستی، بی‌بندوباری

vulgarity /vəlˈgɛrɪti/ /vʌlˈgærɪti/


impropriety /ˌɪmprəˈpraɪəti/ /ˌɪmprəˈpraɪəti/

دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان