[فعل]

obligar

/ˌɔβliɣˈaɾ/
فعل بی قاعده فعل گذرا
[گذشته: obligué] [حال: obligo] [گذشته: obligué] [گذشته کامل: obligado]
صرف فعل

1 مجبور کردن به‌زور وادار کردن

  • 1.El policía me obligó a detenerme aunque no manejaba sobre el límite de velocidad.
    1. با اینکه من بیشتر از سرعت مجاز نمی‌رفتم، پلیس من را مجبور کرد که توقف کنم.
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان