[فعل]

échapper

/eʃape/
فعل گذرا
[گذشته کامل: échappé] [حالت وصفی: échappant] [فعل کمکی: avoir ]
صرف فعل

1 فرار کردن گریختن

  • 1.Le prisonnier a réussi à échapper à ses geôliers.
    1. زندانی موفق شد از زندانبان‌هایش بگریزد.
  • 2.Vincent a échappé au service militaire.
    2. "ونسان" از خدمت سربازی فرار کرد.

2 از یاد رفتن فراموش کردن (s'échapper)

  • 1.Son nom m'échappe.
    1. اسمش از یادم رفت.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان