[فعل]

aboyer

/abwaje/

فعل بی قاعده فعل ناگذر

[گذشته کامل: aboyé] [حالت وصفی: aboyant] [فعل کمکی: avoir ]

1 پاس کردن (سگ)

1.Mon chien aboie toujours lorsqu'il voit un chat.

1. سگم هنگامی که گربه‌ای را می‌بیند همیشه پاس می‌کند.
2.Notre chien aboie rarement quand il garde la maison.

2. سگ ما هنگامی که در خانه نگهبانی می‌دهد به ندرت پاس می‌کند.