[صفت]

analphabète

/analfabɛt/
غیرقابل مقایسه
[حالت مونث: analphabète] [جمع مونث: analphabètes] [جمع مذکر: analphabètes]

1 بی‌سواد

  • 1.Il n'est jamais allé à l'école, il est analphabète.
    1. او هیچ‌گاه به مدرسه نرفته است، او بی‌سواد است.
  • 2.J'apprends aux adultes analphabètes comment lire et écrire.
    2. من به افراد بالغ بی‌سواد یاد می‌دهم چگونه بخوانند و بنویسند.
[اسم]

l'analphabète

/analfabɛt/
قابل شمارش مذکر
[جمع: analphabètes] [مونث: analphabète]

2 (فرد) بی‌سواد

  • 1.J’étais un analphabète. Je voulais m’instruire.
    1. من یک بی‌سواد بودم، می‌خواستم آموزش ببینم.
  • 2.Les analphabètes n'arrivent pas à repérer les syllabes.
    2. (افراد) بی‌سواد نتوانستند سیلاب‌ها را تشخیص دهند.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان