[فعل]

appartenir

/apaʀtəniʀ/
فعل بی قاعده فعل گذرا
[گذشته کامل: appartenu] [حالت وصفی: appartenant] [فعل کمکی: avoir ]
صرف فعل

1 تعلق داشتن متعلق بودن، مال (کسی) بودن

مترادف و متضاد posséder
appartenir à quelqu'un
به کسی تعلق داشتن
  • 1. Ce livre m'appartient.
    1. این کتاب متعلق به من است.
  • 2. Cette voiture m'appartient.
    2. این ماشین به من تعلق دارد.
  • 3. Le monde appartient aux audacieux.
    3. دنیا متعلق به بی‌پروایان است.

2 وابستگی داشتن

مترادف و متضاد dépendre
appartenir à quelqu'un
به کسی وابستگی داشتن
  • 1. Il appartient à chacun d’assumer ses responsabilités.
    1. انجام وظایف به تک تک شما وابستگی دارد.
  • 2. Il vous appartient de veiller au bon déroulement du débat.
    2. نظارت بر اتمام یک مناظره خوب به شما وابستگی دارد.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان