[فعل]

autoriser

/ɔtɔʀize/

فعل گذرا

[گذشته کامل: autorisé] [حالت وصفی: autorisant] [فعل کمکی: avoir ]

1 اجازه دادن جایز شمردن

1.Je n'autorise pas la modification de ces règles.

1. تغییر این قوانین را جایز نمی شمارم.
2.On les a autorisé à exploiter cette mine.

2. به آنها اجازه داده شده است تا از این معدن استخراج کنند.