[فعل]

déserter

/dezɛʀte/

فعل گذرا

[گذشته کامل: déserté] [حالت وصفی: désertant] [فعل کمکی: avoir ]

1 ترک کردن رها کردن

1.Beaucoup de gens sont morts ou blessés à cause du séisme et les habitants continuent de déserter la ville.

1. افراد زیادی به خاطر زلزله کشته یا زخمی شدند و ساکنین دارند شهر را ترک می کنند.
2.Maintenant c'est mon tour de le déserter.

2. حال نوبت من است که او را رها کنم.