[اسم]

l'exploit

/ɛksplwa/

قابل شمارش مذکر

1 پیروزی شاهکار، کار بزرگ

1.Il a battu le champion du monde, c'est un exploit.

1. او قهرمان جهان را شکست داد، این یک شاهکار است.
2.L'athlète était fier de son exploit sportif.

2. ورزشکار از پیروزی ورزشی‌اش مغرور بود.