[فعل]

feindre

/fˈɛ̃dʁ/

فعل گذرا

[گذشته کامل: feint] [حالت وصفی: feignant] [فعل کمکی: avoir ]

1 وانمود کردن تظاهر کردن

1.Les hommes savent, mieux que les femmes, feindre la vertu.

1. مردان عاقل بهتر از زنان به تقوا تظاهر می‌کنند.