[فعل]

fredonner

/fʀədɔne/

فعل گذرا

[گذشته کامل: fredonné] [حالت وصفی: fredonnant] [فعل کمکی: avoir ]

1 زمزمه کردن زیر لب خواندن

1.En studio, je commençais à fredonner les chansons.

1. در استودیو من شروع به زمزمه کردن آهنگها کردم.
2.Mon frère aime fredonner une mélodie pendant qu'il travaille.

2. برادرم دوست دارد یک آهنگ زمزمه کند هنگامی که کار می‌کند.