[فعل]

freiner

/fʀene/

فعل ناگذر

[گذشته کامل: freiné] [حالت وصفی: freinant] [فعل کمکی: avoir ]

1 ترمز کردن

1.Freine, tu vas trop vite !

1. ترمز کن، تو خیلی تند میروی!
2.Il a freiné pour s'arrêter au feu rouge.

2. او برای ایستادن در [پشت] چراغ قرمز ترمز کرد.