[فعل]

infecter

/ɛ̃fɛkte/
فعل گذرا و ناگذر
صرف فعل

1 آلوده کردن آلودن

2 بوی بد به راه انداختن

3 عفونی کردن دچار عفونت کردن

  • 1.Le malade a infecté son entourage.
    1. بیمار محیط اطرافش را عفونی کرده است.
  • 2.Une bactérie a infecté cette plaie.
    2. یک باکتری این زخم را عفونی کرده است.

4 عفونی شدن دچار عفونت شدن (s'infecter)

  • 1.Il faut nettoyer les plaies au savon pour éviter qu'elles ne s'infectent.
    1. برای اجتناب از اینکه زخم‌ها عفونی نشوند باید آنها را با صابون شست.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان