[فعل]

interloquer

/ɛ̃tɛʁlɔkˈe/
فعل گذرا
[گذشته کامل: interloqué] [حالت وصفی: interloquant] [فعل کمکی: avoir ]
صرف فعل

1 از جا پراندن شوکه کردن

  • 1.Cette réflexion l'a interloqué.
    1. این فکر او را شوکه کرد.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان