[فعل]

inventorier

/ɛ̃vɑ̃tɔʀje/

فعل بی قاعده فعل گذرا

[گذشته کامل: inventorié] [حالت وصفی: inventoriant] [فعل کمکی: avoir ]

1 صورت‌برداری کردن (از) صورت برداشتن (از)

1.En fin d'année, nous inventorions le stock du magasin.

1. در پایان سال، ما از انبار مغازه صورت‌برداری می‌کنیم.
2.Le bibliothécaire inventorie les livres.

2. کتابدار از کتاب‌ها صورت‌برداری می‌کند.