[فعل]

mandater

/mɑ̃date/
فعل گذرا
[گذشته کامل: mandaté] [حالت وصفی: mandatant] [فعل کمکی: avoir ]
صرف فعل

1 به نمایندگی انتخاب کردن منصوب کردن

  • 1.Mandater qqn pour la gestion d'une affaire.
    1. به نمایندگی انتخاب کردن شخصی برای مدیریت کاری.
  • 2.Un groupe d'experts a été mandaté pour constater les dégâts.
    2. گروهی از متخصصان برای ثبت کردن خسارات منصوب شدند.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان