[فعل]

pester

/pɛste/

فعل ناگذر

[گذشته کامل: pesté] [حالت وصفی: pestant] [فعل کمکی: avoir ]

1 فحش دادن ناسزا گفتن، بد و بیراه گفتن

1.Il peste contre le mauvais temps.

1. او به هوای بد [نامساعد] فحش می‌دهد.
2.Mon frère a pesté lorsqu'il s'est cogné l'orteil.

2. برادرم بد و بیراه گفت هنگامی که انگشت پایش به جایی برخورد کرد [کوبیده شد].