[اسم]

la richesse

/ʀiʃɛs/
قابل شمارش مونث

1 غنا پرباری، پرمایگی

  • 1.La richesse de la langue française est reconnue dans le monde.
    1. غنای زبان فرانسه در دنیا مشهور است.
  • 2.Le pays est fier de sa richesse culturelle.
    2. کشور به پرمایگی فرهنگی‌اش مفتخر است.

2 ثروت

  • 1.La richesse de cette famille est connue.
    1. ثروت این خانواده مشهور [معروف] است.
  • 2.Une soif insatiable de richesses.
    2. عطش سیری‌ناپذیر ثروت.
تصاویر
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان