[فعل]

serpenter

/sɛʀpɑ̃te/

فعل ناگذر

[گذشته کامل: serpenté] [حالت وصفی: serpentant] [فعل کمکی: avoir ]

1 مارپیچ بودن پیچ خوردن، پیچ در پیچ بودن

1.La route serpente à travers les montagnes.

1. جاده در میان کوه‌ها مارپیچ است.
2.Le ruisseau serpente dans les roseaux.

2. جویبار در نی‌ها پیچ می‌خورد.