[فعل]

voyager

/vwajaʒe/

فعل بی قاعده فعل ناگذر

[گذشته کامل: voyagé] [حالت وصفی: voyageant] [فعل کمکی: avoir ]

1 مسافرت کردن

1.J'aime voyager en train.

1. مسافرت با قطار را دوست دارم.
2.Je ne veux plus voyager avec ce type.

2. دیگه اصلا نمی خواد با این یارو سفر برم.