[فعل]

fark etmek

/fˈark ɛtmˈɛc/
فعل گذرا
صرف فعل

1 تفاوت داشتن فرق داشتن

  • 1.Ben gelmesem fark eder mi?
    1. اگر من نیایم تفاوتی دارد؟
  • 2.Emanete ihanet etmek veya etmemekle insan öteki mahlukattan ayrılır veya onlardan farkı kalmaz.
    2. با خیانت کردن یا نکردن در امانت انسان از دیگر مخلوقات جدا می‌شود یا فرقی با آن‌ها نمی‌کند.
  • 3.Ne fark eder?
    3. چه فرقی دارد؟

2 متوجه شدن پی بردن (به چیزی)

  • 1.Fark ettim de iş arkadaşlarım benim üzüntümden seviniyorlar.
    1. متوجه شدم که همکارانم از ناراحتی من خوشحال می‌شوند.
  • 2.Kızımızın eve geç geldiğini fark ettin mi?
    2. متوجه شدی که دخترمان دیر به خانه آمد؟
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان