[فعل]

itiraf etmek

/itiɾˈaf ɛtmˈɛc/
فعل گذرا
صرف فعل

1 اعتراف کردن

  • 1.Günahlarımızı itiraf etmek için rahip getirdim.
    1. برای اعتراف کردن گناه‌هایمان یک راهب آوردم.
  • 2.Katil nihayet suçuna itiraf etti.
    2. قاتل بالاخره به جرمش اعتراف کرد.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان